pierwszoplanowość

Polish

Etymology

From pierwszoplanowy +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /pjɛrf.ʂɔ.plaˈnɔ.vɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
• Syllabification: pierw‧szo‧pla‧no‧wość

Noun

pierwszoplanowość f

1. (art, film, literature, theater) being the star of a show, having the leading role, having the main role

   Antonyms: drugoplanowość, epizodyczność

2. being in the foreground

   Synonym: priorytetowość

   Antonyms: drugoplanowość, poboczność

Declension

Declension of pierwszoplanowość

	singular
nominative	pierwszoplanowość
genitive	pierwszoplanowości
dative	pierwszoplanowości
accusative	pierwszoplanowość
instrumental	pierwszoplanowością
locative	pierwszoplanowości
vocative	pierwszoplanowości

Related terms

adjective

• pierwszoplanowy

 

adverb

• pierwszoplanowo

 

Further reading

• pierwszoplanowość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pierwszoplanowość in Polish dictionaries at PWN