placiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of placeō.
Participle[edit]
placitūrus (feminine placitūra, neuter placitūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | placitūrus | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra | |
Genitive | placitūrī | placitūrae | placitūrī | placitūrōrum | placitūrārum | placitūrōrum | |
Dative | placitūrō | placitūrō | placitūrīs | ||||
Accusative | placitūrum | placitūram | placitūrum | placitūrōs | placitūrās | placitūra | |
Ablative | placitūrō | placitūrā | placitūrō | placitūrīs | |||
Vocative | placitūre | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra |