podkopać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pod- +‎ kopać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔtˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ko‧pać

Verb

[edit]

podkopać pf (imperfective podkopywać)

  1. (transitive) to dig under, to excavate
  2. (transitive, figuratively) to undermine
  3. (reflexive with się) to dig one's way under

Conjugation

[edit]
Conjugation of podkopać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkopać
future tense 1st podkopię podkopiemy
2nd podkopiesz podkopiecie
3rd podkopie podkopią
impersonal podkopie się
past tense 1st podkopałem,
-(e)m podkopał
podkopałam,
-(e)m podkopała
podkopałom,
-(e)m podkopało
podkopaliśmy,
-(e)śmy podkopali
podkopałyśmy,
-(e)śmy podkopały
2nd podkopałeś,
-(e)ś podkopał
podkopałaś,
-(e)ś podkopała
podkopałoś,
-(e)ś podkopało
podkopaliście,
-(e)ście podkopali
podkopałyście,
-(e)ście podkopały
3rd podkopał podkopała podkopało podkopali podkopały
impersonal podkopano
conditional 1st podkopałbym,
bym podkopał
podkopałabym,
bym podkopała
podkopałobym,
bym podkopało
podkopalibyśmy,
byśmy podkopali
podkopałybyśmy,
byśmy podkopały
2nd podkopałbyś,
byś podkopał
podkopałabyś,
byś podkopała
podkopałobyś,
byś podkopało
podkopalibyście,
byście podkopali
podkopałybyście,
byście podkopały
3rd podkopałby,
by podkopał
podkopałaby,
by podkopała
podkopałoby,
by podkopało
podkopaliby,
by podkopali
podkopałyby,
by podkopały
impersonal podkopano by
imperative 1st niech podkopię podkopmy
2nd podkop podkopcie
3rd niech podkopie niech podkopią
passive adjectival participle podkopany podkopana podkopane podkopani podkopane
anterior adverbial participle podkopawszy
verbal noun podkopanie

Further reading

[edit]
  • podkopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkopać in Polish dictionaries at PWN