podróżnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From podróż +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈdruʐ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʐɲik
  • Syllabification: po‧dróż‧nik

Noun

[edit]

podróżnik m pers (female equivalent podróżniczka, diminutive podróżniczek)

  1. traveller

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • podróżnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podróżnik in Polish dictionaries at PWN