poprzedzić

Polish[edit]

From po- +‎ przed +‎ -ić.

poprzedzić pf (imperfective poprzedzać)

(transitive) to precede (to go before, go in front of)
(transitive) to precede, to prelude (to play an introduction or prelude; to give a prefatory performance)
(transitive) to preface (to give a preface to)

Conjugation of poprzedzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprzedzić
future tense	1^st	poprzedzę			poprzedzimy
	2^nd	poprzedzisz			poprzedzicie
	3^rd	poprzedzi			poprzedzą
	impersonal	poprzedzi się
past tense	1^st	poprzedziłem, -(e)m poprzedził	poprzedziłam, -(e)m poprzedziła	poprzedziłom, -(e)m poprzedziło	poprzedziliśmy, -(e)śmy poprzedzili	poprzedziłyśmy, -(e)śmy poprzedziły
	2^nd	poprzedziłeś, -(e)ś poprzedził	poprzedziłaś, -(e)ś poprzedziła	poprzedziłoś, -(e)ś poprzedziło	poprzedziliście, -(e)ście poprzedzili	poprzedziłyście, -(e)ście poprzedziły
	3^rd	poprzedził	poprzedziła	poprzedziło	poprzedzili	poprzedziły
	impersonal	poprzedzono
conditional	1^st	poprzedziłbym, bym poprzedził	poprzedziłabym, bym poprzedziła	poprzedziłobym, bym poprzedziło	poprzedzilibyśmy, byśmy poprzedzili	poprzedziłybyśmy, byśmy poprzedziły
	2^nd	poprzedziłbyś, byś poprzedził	poprzedziłabyś, byś poprzedziła	poprzedziłobyś, byś poprzedziło	poprzedzilibyście, byście poprzedzili	poprzedziłybyście, byście poprzedziły
	3^rd	poprzedziłby, by poprzedził	poprzedziłaby, by poprzedziła	poprzedziłoby, by poprzedziło	poprzedziliby, by poprzedzili	poprzedziłyby, by poprzedziły
	impersonal	poprzedzono by
imperative	1^st	niech poprzedzę			poprzedźmy
	2^nd	poprzedź			poprzedźcie
	3^rd	niech poprzedzi			niech poprzedzą
passive adjectival participle		poprzedzony	poprzedzona	poprzedzone	poprzedzeni	poprzedzone
anterior adverbial participle		poprzedziwszy
verbal noun		poprzedzenie