potrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ trzeć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpɔ.tʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧trzeć

Verb

[edit]

potrzeć pf (imperfective pocierać)

  1. (transitive) to rub
  2. (reflexive with się) to rub oneself
  3. (reflexive with się) to rub one another

Conjugation

[edit]
Conjugation of potrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potrzeć
future tense 1st potrę potrzemy
2nd potrzesz potrzecie
3rd potrze potrą
impersonal potrze się
past tense 1st potarłem,
-(e)m potarł
potarłam,
-(e)m potarła
potarłom,
-(e)m potarło
potarliśmy,
-(e)śmy potarli
potarłyśmy,
-(e)śmy potarły
2nd potarłeś,
-(e)ś potarł
potarłaś,
-(e)ś potarła
potarłoś,
-(e)ś potarło
potarliście,
-(e)ście potarli
potarłyście,
-(e)ście potarły
3rd potarł potarła potarło potarli potarły
impersonal potarto
conditional 1st potarłbym,
bym potarł
potarłabym,
bym potarła
potarłobym,
bym potarło
potarlibyśmy,
byśmy potarli
potarłybyśmy,
byśmy potarły
2nd potarłbyś,
byś potarł
potarłabyś,
byś potarła
potarłobyś,
byś potarło
potarlibyście,
byście potarli
potarłybyście,
byście potarły
3rd potarłby,
by potarł
potarłaby,
by potarła
potarłoby,
by potarło
potarliby,
by potarli
potarłyby,
by potarły
impersonal potarto by
imperative 1st niech potrę potrzyjmy
2nd potrzyj potrzyjcie
3rd niech potrze niech potrą
passive adjectival participle potarty potarta potarte potarci potarte
anterior adverbial participle potarłszy
verbal noun potarcie

Further reading

[edit]
  • potrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potrzeć in Polish dictionaries at PWN