przypał

See also: przypal

Polish

Etymology

Deverbal from przypalić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɨ.paw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨpaw
• Syllabification: przy‧pał

Noun

przypał m inan

1. (slang, derogatory) gaffe, embarrassment, awkward situation

Declension

Declension of przypał

	singular	plural
nominative	przypał	przypały
genitive	przypału	przypałów
dative	przypałowi	przypałom
accusative	przypał	przypały
instrumental	przypałem	przypałami
locative	przypale	przypałach
vocative	przypale	przypały

Noun

przypał m pers

1. (slang, derogatory) fool, liability, idiot

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

Declension of przypał

	singular	plural
nominative	przypał	przypałowie/przypały (deprecative)
genitive	przypała	przypałów
dative	przypałowi	przypałom
accusative	przypała	przypałów
instrumental	przypałem	przypałami
locative	przypale	przypałach
vocative	przypale	przypałowie

Further reading

• przypał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przypał in Polish dictionaries at PWN