relikvia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From Italian reliquia, from Late Latin reliquiae pl.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈrɛlikvijɒ]
  • Hyphenation: re‧lik‧via
  • Rhymes: -jɒ

Noun[edit]

relikvia (plural relikviák)

  1. relic
    Synonym: ereklye
  2. memorabilia

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative relikvia relikviák
accusative relikviát relikviákat
dative relikviának relikviáknak
instrumental relikviával relikviákkal
causal-final relikviáért relikviákért
translative relikviává relikviákká
terminative relikviáig relikviákig
essive-formal relikviaként relikviákként
essive-modal
inessive relikviában relikviákban
superessive relikvián relikviákon
adessive relikviánál relikviáknál
illative relikviába relikviákba
sublative relikviára relikviákra
allative relikviához relikviákhoz
elative relikviából relikviákból
delative relikviáról relikviákról
ablative relikviától relikviáktól
non-attributive
possessive - singular
relikviáé relikviáké
non-attributive
possessive - plural
relikviáéi relikviákéi
Possessive forms of relikvia
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. relikviám relikviáim
2nd person sing. relikviád relikviáid
3rd person sing. relikviája relikviái
1st person plural relikviánk relikviáink
2nd person plural relikviátok relikviáitok
3rd person plural relikviájuk relikviáik

Further reading[edit]

  • relikvia in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Norwegian Nynorsk[edit]

Noun[edit]

relikvia f

  1. (non-standard since 1985) definite singular of relikvie