reloucar
Jump to navigation
Jump to search
Galician
[edit]Etymology
[edit]Attested since circa 1750. From re- + louco (“foolish, mad”) + -ar.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]reloucar (first-person singular present relouco, first-person singular preterite relouquei, past participle reloucado)
- to despair; to go crazy
- Synonym: desesperar
- 1775, María Francisca Isla y Losada, Romance:
- Se d'esta non dòu de costas
vos ofrezo dir alà
(pois còas dores relouco)
por si remedio me dàs.- if I don't die this time
I offer myself to go there
(because I despair with these pains)
in case you give me a remedy
- if I don't die this time
- to covet
- to overjoy
Conjugation
[edit] Conjugation of reloucar (c-qu alternation)
Reintegrated conjugation of reloucar (c-qu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]References
[edit]- “reloucar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “reloucar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “reloucar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “reloucar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “reloucar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.