riaráiste
Jump to navigation
Jump to search
Irish[edit]
Etymology[edit]
From English rerage, from Anglo-Norman arerage.
Pronunciation[edit]
- (Munster) IPA(key): /ɾˠiəˈɾˠɑːʃtʲə/
- (Connacht) IPA(key): /ˈɾˠiəɾˠɑːʃtʲə/
- (Ulster) IPA(key): /ˈɾˠəɯ̯ɾˠæʃtʲə/, /ˈɾˠɨ̞ɡɾˠæʃtʲə/[1]
Noun[edit]
riaráiste m (genitive singular riaráiste, nominative plural riaráistí)
Declension[edit]
Declension of riaráiste
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
References[edit]
- ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 64
Further reading[edit]
- “riaráiste”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1927) “riaráiste”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
- Ó Dónaill, Niall (1977) “riaráiste”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN