ronĝi

Esperanto

Etymology

From French ronger.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrond͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ond͡ʒi
• Hyphenation: ron‧ĝi

Verb

ronĝi (present ronĝas, past ronĝis, future ronĝos, conditional ronĝus, volitive ronĝu)

1. (transitive) to gnaw

Conjugation

Conjugation of ronĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense ronĝas ronĝis ronĝos active participle ronĝanta ronĝantaj ronĝinta ronĝintaj ronĝonta ronĝontaj acc. ronĝantan ronĝantajn ronĝintan ronĝintajn ronĝontan ronĝontajn passive participle ronĝata ronĝataj ronĝita ronĝitaj ronĝota ronĝotaj acc. ronĝatan ronĝatajn ronĝitan ronĝitajn ronĝotan ronĝotajn nominal active participle ronĝanto ronĝantoj ronĝinto ronĝintoj ronĝonto ronĝontoj acc. ronĝanton ronĝantojn ronĝinton ronĝintojn ronĝonton ronĝontojn nominal passive participle ronĝato ronĝatoj ronĝito ronĝitoj ronĝoto ronĝotoj acc. ronĝaton ronĝatojn ronĝiton ronĝitojn ronĝoton ronĝotojn adverbial active participle ronĝante ronĝinte ronĝonte adverbial passive participle ronĝate ronĝite ronĝote infinitive ronĝi imperative ronĝu conditional ronĝus

Derived terms

• ronĝulo (“rodent”)