rozmówka

See also: rozmówką

Polish

Etymology

From rozmowa +‎ -ka. First attested in 1556–1557.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈmuf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ufka
• Syllabification: roz‧mów‧ka

Noun

rozmówka f (diminutive rozmóweczka)

1. diminutive of rozmowa (“chat, chit-chat”)

   Synonyms: gadka, pogaducha, pogaduszka, pogawędka, pogwarka

Declension

Declension of rozmówka

	singular	plural
nominative	rozmówka	rozmówki
genitive	rozmówki	rozmówek
dative	rozmówce	rozmówkom
accusative	rozmówkę	rozmówki
instrumental	rozmówką	rozmówkami
locative	rozmówce	rozmówkach
vocative	rozmówko	rozmówki

Derived terms

noun

• rozmówki

 

Related terms

adjectives

• rozmowny
• rozmowowy
• rozmówczy
• rozmówkowy
• rozmówniczy

 

adverb

• rozmownie

 

nouns

• rozmawiacz
• rozmowa
• rozmowisko
• rozmowność
• rozmówca
• rozmówczyni
• rozmówiny
• rozmównica
• rozmównik

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

 

Further reading

• rozmówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozmówka in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówki”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówki”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 655
• rozmówka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego