ruptuura
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Learned borrowing from Latin ruptūra.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ruptuura
Declension[edit]
Inflection of ruptuura (Kotus type 13/katiska, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ruptuura | ruptuurat | ||
genitive | ruptuuran | ruptuuroiden ruptuuroitten ruptuurojen | ||
partitive | ruptuuraa | ruptuuroita ruptuuroja | ||
illative | ruptuuraan | ruptuuroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ruptuura | ruptuurat | ||
accusative | nom. | ruptuura | ruptuurat | |
gen. | ruptuuran | |||
genitive | ruptuuran | ruptuuroiden ruptuuroitten ruptuurojen ruptuurain rare | ||
partitive | ruptuuraa | ruptuuroita ruptuuroja | ||
inessive | ruptuurassa | ruptuuroissa | ||
elative | ruptuurasta | ruptuuroista | ||
illative | ruptuuraan | ruptuuroihin | ||
adessive | ruptuuralla | ruptuuroilla | ||
ablative | ruptuuralta | ruptuuroilta | ||
allative | ruptuuralle | ruptuuroille | ||
essive | ruptuurana | ruptuuroina | ||
translative | ruptuuraksi | ruptuuroiksi | ||
abessive | ruptuuratta | ruptuuroitta | ||
instructive | — | ruptuuroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |