ruum

See also: Ruum

Estonian

Etymology

Borrowed from Middle Low German rûm, from Old Saxon rūm, from Proto-West Germanic *rūm.

Noun

ruum (genitive ruumi, partitive ruumi)

1. place, location; space, room
2. the chamber; indoors
3. informal clipping of spacial measuring unit of the "ruumimeeter" (Cubic metre - frequently used similarly to Cord of Wood in the concept, aside from the disparity in the exact dimensions)

Declension

Declension of ruum (ÕS type 22e/riik, length gradation)
		singular	plural
nominative		ruum	ruumid
accusative	nom.
	gen.	ruumi
genitive			ruumide
partitive		ruumi	ruume ruumisid
illative		ruumi ruumisse	ruumidesse ruumesse
inessive		ruumis	ruumides ruumes
elative		ruumist	ruumidest ruumest
allative		ruumile	ruumidele ruumele
adessive		ruumil	ruumidel ruumel
ablative		ruumilt	ruumidelt ruumelt
translative		ruumiks	ruumideks ruumeks
terminative		ruumini	ruumideni
essive		ruumina	ruumidena
abessive		ruumita	ruumideta
comitative		ruumiga	ruumidega

German Low German

Etymology

From Middle Low German rūm, from Old Saxon *rūm, from Proto-West Germanic *rūm.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruːm/

Adjective

ruum (comparative rümer, superlative rüümst)

1. spacious, roomy

Declension

Positive forms of ruum

gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		he is ruum	se is ruum	dat is ruum	se sünd ruum
partitive		een Ruums	een Ruums	wat Ruums	allens Ruum
strong declension (without article)	nominative	rume	rume	ruum	rume
	oblique	rumen	rume	ruum	rume
weak declension (with definite article)	nominative	de rume	de rume	dat rume	de rumen
	oblique	den rumen	de rume	dat rume	de rumen
mixed declension (with indefinite article)	nominative	en rume/rumen	en rume	en ruum/rumet	(keen) rumen
	oblique	en rumen	en rume	en ruum/rumet	(keen) rumen

Comparative forms of ruum

gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		he is rümer	se is rümer	dat is rümer	se sünd rümer
partitive		een rümers	een rümers	wat rümers	allens rümer
strong declension (without article)	nominative	rümere	rümere	rümer	rümere
	oblique	rümern	rümere	rümer	rümere
weak declension (with definite article)	nominative	de rümere	de rümere	dat rümere	de rümern
	oblique	den rümern	de rümere	dat rümere	de rümern
mixed declension (with indefinite article)	nominative	en rümere/rümeren	en rümere	en rümer	(keen) rümern
	oblique	en rümern	en rümere	en rümer	(keen) rümern

Superlative forms of ruum

gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		he is de Rüümste	se is de Rüümste	dat is dat Rüümste	se sünd de Rüümsten
strong declension (without article)	nominative	rüümste	rüümste	rüümst	rüümste
	oblique	rüümsten	rüümste	rüümst	rüümste
weak declension (with definite article)	nominative	de rüümste	de rüümste	dat rüümste	de rüümsten
	oblique	den rüümsten	de rüümste	dat rüümste	de rüümsten
mixed declension (with indefinite article)	nominative	en rüümste/rüümsten	en rüümste	en rüümst	(keen) rüümsten
	oblique	en rüümsten	en rüümste	en rüümst	(keen) rüümsten

Note: This declension is one of many; neither its grammar nor spelling apply to all dialects.