słownikarz

Polish

Etymology

From słownik +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /swɔvˈɲi.kaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikaʂ
• Syllabification: słow‧ni‧karz

Noun

słownikarz m pers (female equivalent słownikarka)

1. lexicographer

   Synonym: leksykograf

Declension

Declension of słownikarz

	singular	plural
nominative	słownikarz	słownikarze
genitive	słownikarza	słownikarzy
dative	słownikarzowi	słownikarzom
accusative	słownikarza	słownikarzy
instrumental	słownikarzem	słownikarzami
locative	słownikarzu	słownikarzach
vocative	słownikarzu	słownikarze

Derived terms

adjective

• słownikarski

 

noun

• słownikarstwo

 

Further reading

• słownikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• słownikarz in Polish dictionaries at PWN