słuć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slùti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sɫut͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /sɫut͡ɕ/

Verb

słuć impf

1. to be called

   Synonyms: słunąć, słynąć, zwać się

   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 22, 14:

     Nazwal to myasto bog wydzenya, przeto yze [ge] to myasto slowye (dicitur): na tey gorze pan bog wydzy

     [Nazwał to miasto Bog widzenia, przeto iże [je] to miasto słowie (dicitur): na tej gorze Pan Bog widzi]

2. to call, to name

   Synonyms: dziejać, mienić, nazywać, zwać

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 204:

     Dzyen ten troyakyem ymyąnyem vezvan. Napyrwe y myenya epyfanya.., vtore zową *teophonya..., trzeczye slowo bethffanya po greczkv od tego, czo szye stalo na svaczbye

     [Dzień ten trojakiem imieniem wezwan. Napirwe ji mienią Epifanija..., wtore zową Teofanija..., trzecie słową Betfanija po grecku od tego, co sie stało na swadźbie]

3. to mean (to convey a meaning)

   Synonyms: ważyć, znamionawać

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[3], page 407:

     Dal ym sve pyenyądze, kazdemv mna, ktorez yest greczkye slovo..., to slovye ymyą

     [Dał im swe pieniądze, każdemu mnę, ktoreż jest greckie słowo..., to słowie imię]

Related terms

adjectives

• sławiętny
• sławny

 

nouns

• sława
• słowo
• słuch

 

verbs

• sławić impf
• słuchać impf
• słuszać impf
• słuszeć impf

 

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “słuć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN