sannleikr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
sannleikr m
Declension[edit]
Declension of sannleikr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sannleikr | sannleikrinn | sannleikar | sannleikarnir |
accusative | sannleik | sannleikinn | sannleika | sannleikana |
dative | sannleiki | sannleikinum | sannleikum | sannleikunum |
genitive | sannleiks | sannleiksins | sannleika | sannleikanna |
Descendants[edit]
References[edit]
- “sannleikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press