sklecić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ klecić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsklɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧cić

Verb

[edit]

sklecić pf (imperfective klecić)

  1. (transitive, colloquial) to pull together, to rig up (to build something hastily or ineptly)
  2. (transitive, colloquial) to rig up (to make something with difficulty or ineptness)
  3. (reflexive with się, colloquial) to appear, to arise, to perform

Conjugation

[edit]
Conjugation of sklecić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklecić
future tense 1st sklecę sklecimy
2nd sklecisz sklecicie
3rd skleci sklecą
impersonal skleci się
past tense 1st skleciłem,
-(e)m sklecił
skleciłam,
-(e)m skleciła
skleciłom,
-(e)m skleciło
skleciliśmy,
-(e)śmy sklecili
skleciłyśmy,
-(e)śmy skleciły
2nd skleciłeś,
-(e)ś sklecił
skleciłaś,
-(e)ś skleciła
skleciłoś,
-(e)ś skleciło
skleciliście,
-(e)ście sklecili
skleciłyście,
-(e)ście skleciły
3rd sklecił skleciła skleciło sklecili skleciły
impersonal sklecono
conditional 1st skleciłbym,
bym sklecił
skleciłabym,
bym skleciła
skleciłobym,
bym skleciło
sklecilibyśmy,
byśmy sklecili
skleciłybyśmy,
byśmy skleciły
2nd skleciłbyś,
byś sklecił
skleciłabyś,
byś skleciła
skleciłobyś,
byś skleciło
sklecilibyście,
byście sklecili
skleciłybyście,
byście skleciły
3rd skleciłby,
by sklecił
skleciłaby,
by skleciła
skleciłoby,
by skleciło
skleciliby,
by sklecili
skleciłyby,
by skleciły
impersonal sklecono by
imperative 1st niech sklecę sklećmy
2nd skleć sklećcie
3rd niech skleci niech sklecą
passive adjectival participle sklecony sklecona sklecone skleceni sklecone
anterior adverbial participle skleciwszy
verbal noun sklecenie

Further reading

[edit]
  • sklecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklecić in Polish dictionaries at PWN