sklepić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *sъklepiti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsklɛ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧pić

Verb

[edit]

sklepić impf

  1. (transitive) to vault (to cover with a vault)

Conjugation

[edit]
Conjugation of sklepić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
present tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił
sklepiłam,
-(e)m sklepiła
sklepiłom,
-(e)m sklepiło
sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili
sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił
sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła
sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło
sklepiliście,
-(e)ście sklepili
sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
future tense 1st będę sklepił,
będę sklepić
będę sklepiła,
będę sklepić
będę sklepiło,
będę sklepić
będziemy sklepili,
będziemy sklepić
będziemy sklepiły,
będziemy sklepić
2nd będziesz sklepił,
będziesz sklepić
będziesz sklepiła,
będziesz sklepić
będziesz sklepiło,
będziesz sklepić
będziecie sklepili,
będziecie sklepić
będziecie sklepiły,
będziecie sklepić
3rd będzie sklepił,
będzie sklepić
będzie sklepiła,
będzie sklepić
będzie sklepiło,
będzie sklepić
będą sklepili,
będą sklepić
będą sklepiły,
będą sklepić
impersonal będzie sklepić się
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił
sklepiłabym,
bym sklepiła
sklepiłobym,
bym sklepiło
sklepilibyśmy,
byśmy sklepili
sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił
sklepiłabyś,
byś sklepiła
sklepiłobyś,
byś sklepiło
sklepilibyście,
byście sklepili
sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił
sklepiłaby,
by sklepiła
sklepiłoby,
by sklepiło
sklepiliby,
by sklepili
sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
active adjectival participle sklepiący sklepiąca sklepiące sklepiący sklepiące
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
contemporary adverbial participle sklepiąc
verbal noun sklepienie

Verb

[edit]

sklepić pf (imperfective sklepiać)

  1. (transitive) to form a vault over
  2. (reflexive with się) to vault (to close over something in the shape of a vault)

Conjugation

[edit]
Conjugation of sklepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
future tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił
sklepiłam,
-(e)m sklepiła
sklepiłom,
-(e)m sklepiło
sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili
sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił
sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła
sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło
sklepiliście,
-(e)ście sklepili
sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił
sklepiłabym,
bym sklepiła
sklepiłobym,
bym sklepiło
sklepilibyśmy,
byśmy sklepili
sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił
sklepiłabyś,
byś sklepiła
sklepiłobyś,
byś sklepiło
sklepilibyście,
byście sklepili
sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił
sklepiłaby,
by sklepiła
sklepiłoby,
by sklepiło
sklepiliby,
by sklepili
sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
anterior adverbial participle sklepiwszy
verbal noun sklepienie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • sklepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepić in Polish dictionaries at PWN