skopać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ kopać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈskɔ.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: sko‧pać

Verb

[edit]

skopać pf (imperfective skopywać)

  1. (transitive) to dig up, to dig
  2. (transitive) to kick off of something (from the surface of)
  3. (transitive) to kick someone or something multiple times
  4. (transitive, colloquial) to botch, to do wrongly
  5. (transitive, colloquial) to ream someone, to criticize

Conjugation

[edit]
Conjugation of skopać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skopać
future tense 1st skopię skopiemy
2nd skopiesz skopiecie
3rd skopie skopią
impersonal skopie się
past tense 1st skopałem,
-(e)m skopał
skopałam,
-(e)m skopała
skopałom,
-(e)m skopało
skopaliśmy,
-(e)śmy skopali
skopałyśmy,
-(e)śmy skopały
2nd skopałeś,
-(e)ś skopał
skopałaś,
-(e)ś skopała
skopałoś,
-(e)ś skopało
skopaliście,
-(e)ście skopali
skopałyście,
-(e)ście skopały
3rd skopał skopała skopało skopali skopały
impersonal skopano
conditional 1st skopałbym,
bym skopał
skopałabym,
bym skopała
skopałobym,
bym skopało
skopalibyśmy,
byśmy skopali
skopałybyśmy,
byśmy skopały
2nd skopałbyś,
byś skopał
skopałabyś,
byś skopała
skopałobyś,
byś skopało
skopalibyście,
byście skopali
skopałybyście,
byście skopały
3rd skopałby,
by skopał
skopałaby,
by skopała
skopałoby,
by skopało
skopaliby,
by skopali
skopałyby,
by skopały
impersonal skopano by
imperative 1st niech skopię skopmy
2nd skop skopcie
3rd niech skopie niech skopią
passive adjectival participle skopany skopana skopane skopani skopane
anterior adverbial participle skopawszy
verbal noun skopanie

Further reading

[edit]
  • skopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skopać in Polish dictionaries at PWN