spąd

Old Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /spɑ̃t/
• IPA^(key): (15^th CE) /spɑ̃t/

Noun

spąd m animacy unattested

1. (attested in Masovia) Unit of measurement for bulk solids.
   • 1895 [1458], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎^[1], volume VIIIa, page 52:

     Iacom ya nye ranczil za Andrzeya mlinarza Maczeyowy schesczy spandow rzi

     [Jakom ja nie ręczył za Andrzeja młynarza Maciejowi sześci spądów rży]

   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXIV, Zakroczym, page 375:

     Centum choros, sto lastow, spvdow albo maldrow, tritici (Luc 16, 7)

     [Centum choros, sto łasztow, spądów albo małdrow, tritici (Luc 16, 7)]

Descendants

• Middle Polish: spąd

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “spąd”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN