spożycie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From spożyć +‎ -cie.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /spɔˈʐɘ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛ
  • Syllabification: spo‧ży‧cie

Noun

[edit]

spożycie n

  1. verbal noun of spożyć
  2. intake (consumption)
    Synonym: konsumpcja

Declension

[edit]
[edit]
adjective
noun
verbs

Further reading

[edit]
  • spożycie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spożycie in Polish dictionaries at PWN