spustynnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ pustynnieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

spustynnieć pf (imperfective pustynnieć)

  1. (intransitive) to desertify (to become desert)

Conjugation

[edit]
Conjugation of spustynnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spustynnieć
future tense 1st spustynnieję spustynniejemy
2nd spustynniejesz spustynniejecie
3rd spustynnieje spustynnieją
impersonal spustynnieje się
past tense 1st spustynniałem,
-(e)m spustynniał
spustynniałam,
-(e)m spustynniała
spustynniałom,
-(e)m spustynniało
spustynnieliśmy,
-(e)śmy spustynnieli
spustynniałyśmy,
-(e)śmy spustynniały
2nd spustynniałeś,
-(e)ś spustynniał
spustynniałaś,
-(e)ś spustynniała
spustynniałoś,
-(e)ś spustynniało
spustynnieliście,
-(e)ście spustynnieli
spustynniałyście,
-(e)ście spustynniały
3rd spustynniał spustynniała spustynniało spustynnieli spustynniały
impersonal spustynniano
conditional 1st spustynniałbym,
bym spustynniał
spustynniałabym,
bym spustynniała
spustynniałobym,
bym spustynniało
spustynnielibyśmy,
byśmy spustynnieli
spustynniałybyśmy,
byśmy spustynniały
2nd spustynniałbyś,
byś spustynniał
spustynniałabyś,
byś spustynniała
spustynniałobyś,
byś spustynniało
spustynnielibyście,
byście spustynnieli
spustynniałybyście,
byście spustynniały
3rd spustynniałby,
by spustynniał
spustynniałaby,
by spustynniała
spustynniałoby,
by spustynniało
spustynnieliby,
by spustynnieli
spustynniałyby,
by spustynniały
impersonal spustynniano by
imperative 1st niech spustynnieję spustynniejmy
2nd spustynniej spustynniejcie
3rd niech spustynnieje niech spustynnieją
anterior adverbial participle spustynniawszy
verbal noun spustynnienie
[edit]
adjectives
adverb
nouns

Further reading

[edit]