stręczyciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From stręczyć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /strɛnˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: strę‧czy‧ciel

Noun[edit]

stręczyciel m pers (female equivalent stręczycielka)

  1. pimp, procurer
    Synonyms: rajfur, sutener, alfons, kupler

Declension[edit]

Declension of stręczyciel
singular plural
nominative stręczyciel stręczyciele
genitive stręczyciela stręczycieli
dative stręczycielowi stręczycielom
accusative stręczyciela stręczycieli
instrumental stręczycielem stręczycielami
locative stręczycielu stręczycielach
vocative stręczycielu stręczyciele

Derived terms[edit]

adjective
noun

Related terms[edit]

verb

Further reading[edit]

  • stręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stręczyciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=stręczyciel&oldid=72351090"