szaleniec

Polish

Etymology

From szalenie +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂaˈlɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: sza‧le‧niec

Noun

szaleniec m pers

1. madman, lunatic, mentally unstable person
2. daredevil, person without regard for their own safety

Declension

Declension of szaleniec

	singular	plural
nominative	szaleniec	szaleńcy/szaleńce (deprecative)
genitive	szaleńca	szaleńców
dative	szaleńcowi	szaleńcom
accusative	szaleńca	szaleńców
instrumental	szaleńcem	szaleńcami
locative	szaleńcu	szaleńcach
vocative	szaleńcze	szaleńcy

Further reading

• szaleniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szaleniec in Polish dictionaries at PWN