tîğ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Khalaj[edit]

Perso-Arabic تیغ

Etymology[edit]

Borrowed from Persian تیغ (tiğ, “sword”).

Pronunciation[edit]

  • (Xarrâbî) IPA(key): [tiːʁ]

Noun[edit]

tîğ (definite accusative tîğü, plural tîğlər)

  1. sword
    Synonym: qılîç

Declension[edit]

Declension of tîğ
singular plural
nominative tîğ tîğlər
genitive tîğü̂ñ tîğlərü̂ñ
dative tîğkə tîğlərkə
definite accusative tîğü tîğlərü
locative tîğçə tîğlərçə
ablative tîğdə tîğlərdə
instrumental tîğlə tîğlərlə
equative tîğvâra tîğlərvâra

References[edit]

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=tîğ&oldid=73269745"