törmääminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
törmääminen
- verbal noun of törmätä
- colliding, crashing, impacting
- (colloquial) bumping into
Declension[edit]
Inflection of törmääminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | törmääminen | törmäämiset | ||
genitive | törmäämisen | törmäämisten törmäämisien | ||
partitive | törmäämistä | törmäämisiä | ||
illative | törmäämiseen | törmäämisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | törmääminen | törmäämiset | ||
accusative | nom. | törmääminen | törmäämiset | |
gen. | törmäämisen | |||
genitive | törmäämisen | törmäämisten törmäämisien | ||
partitive | törmäämistä | törmäämisiä | ||
inessive | törmäämisessä | törmäämisissä | ||
elative | törmäämisestä | törmäämisistä | ||
illative | törmäämiseen | törmäämisiin | ||
adessive | törmäämisellä | törmäämisillä | ||
ablative | törmäämiseltä | törmäämisiltä | ||
allative | törmäämiselle | törmäämisille | ||
essive | törmäämisenä | törmäämisinä | ||
translative | törmäämiseksi | törmäämisiksi | ||
abessive | törmäämisettä | törmäämisittä | ||
instructive | — | törmäämisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |