tinnimentum

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From tinniō +‎ -mentum.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

tinnīmentum n (genitive tinnīmentī); second declension

  1. a tingling

Declension[edit]

  • Second-declension noun (neuter).
Case Singular Plural
Nominative tinnīmentum tinnīmenta
Genitive tinnīmentī tinnīmentōrum
Dative tinnīmentō tinnīmentīs
Accusative tinnīmentum tinnīmenta
Ablative tinnīmentō tinnīmentīs
Vocative tinnīmentum tinnīmenta

References[edit]

  • tinnimentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • tinnimentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • tinnimentum in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung