tureckojęzyczny

Polish

Etymology

From turecki +‎ -o- +‎ język +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /tu.rɛt͡s.kɔ.jɛw̃ˈzɨt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: tu‧rec‧ko‧ję‧zycz‧ny

Adjective

tureckojęzyczny (not comparable, no derived adverb)

1. Turkish-speaking
2. written, spoken or created in the Turkish language

Declension

Declension of tureckojęzyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	tureckojęzyczny		tureckojęzyczna	tureckojęzyczne	tureckojęzyczni	tureckojęzyczne
genitive	tureckojęzycznego		tureckojęzycznej	tureckojęzycznego	tureckojęzycznych
dative	tureckojęzycznemu		tureckojęzycznej	tureckojęzycznemu	tureckojęzycznym
accusative	tureckojęzycznego	tureckojęzyczny	tureckojęzyczną	tureckojęzyczne	tureckojęzycznych	tureckojęzyczne
instrumental	tureckojęzycznym		tureckojęzyczną	tureckojęzycznym	tureckojęzycznymi
locative	tureckojęzycznym		tureckojęzycznej	tureckojęzycznym	tureckojęzycznych

Further reading

• tureckojęzyczny in Polish dictionaries at PWN