ubližovat
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
ubližovat impf (perfective ublížit)
- (transitive) to harm, to hurt, to injure
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | ubližovat, ubližovati | Active adjective | ubližující |
---|---|---|---|
Verbal noun | ubližování | Passive adjective | ubližovaný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | ubližuji, ubližuju (coll.) |
ubližujeme | — | ubližujme |
2nd person | ubližuješ | ubližujete | ubližuj | ubližujte |
3rd person | ubližuje | ubližují, ubližujou (coll.) |
— | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive ubližovat. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | ubližoval | ubližovali | ubližován | ubližováni |
masculine inanimate | ubližovaly | ubližovány | ||
feminine | ubližovala | ubližována | ||
neuter | ubližovalo | ubližovala | ubližováno | ubližována |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | ubližuje | — |
feminine + neuter singular | ubližujíc | — |
plural | ubližujíce | — |
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- ubližovati in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- ubližovati in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- ubližovat in Internetová jazyková příručka