uboczny

Polish

Etymology

From u- +‎ bok +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈbɔt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɨ
• Syllabification: u‧bocz‧ny

Adjective

uboczny (not comparable, derived adverb ubocznie)

1. side, indirect; oblique; incidental, not related to the main segment
2. side, unplanned

Declension

Declension of uboczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	uboczny		uboczna	uboczne	uboczni	uboczne
genitive	ubocznego		ubocznej	ubocznego	ubocznych
dative	ubocznemu		ubocznej	ubocznemu	ubocznym
accusative	ubocznego	uboczny	uboczną	uboczne	ubocznych	uboczne
instrumental	ubocznym		uboczną	ubocznym	ubocznymi
locative	ubocznym		ubocznej	ubocznym	ubocznych

Further reading

• uboczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uboczny in Polish dictionaries at PWN