ubrudzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ brudzić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧bru‧dzić

Verb

[edit]

ubrudzić pf

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation

[edit]
Conjugation of ubrudzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubrudzić
future tense 1st ubrudzę ubrudzimy
2nd ubrudzisz ubrudzicie
3rd ubrudzi ubrudzą
impersonal ubrudzi się
past tense 1st ubrudziłem,
-(e)m ubrudził
ubrudziłam,
-(e)m ubrudziła
ubrudziłom,
-(e)m ubrudziło
ubrudziliśmy,
-(e)śmy ubrudzili
ubrudziłyśmy,
-(e)śmy ubrudziły
2nd ubrudziłeś,
-(e)ś ubrudził
ubrudziłaś,
-(e)ś ubrudziła
ubrudziłoś,
-(e)ś ubrudziło
ubrudziliście,
-(e)ście ubrudzili
ubrudziłyście,
-(e)ście ubrudziły
3rd ubrudził ubrudziła ubrudziło ubrudzili ubrudziły
impersonal ubrudzono
conditional 1st ubrudziłbym,
bym ubrudził
ubrudziłabym,
bym ubrudziła
ubrudziłobym,
bym ubrudziło
ubrudzilibyśmy,
byśmy ubrudzili
ubrudziłybyśmy,
byśmy ubrudziły
2nd ubrudziłbyś,
byś ubrudził
ubrudziłabyś,
byś ubrudziła
ubrudziłobyś,
byś ubrudziło
ubrudzilibyście,
byście ubrudzili
ubrudziłybyście,
byście ubrudziły
3rd ubrudziłby,
by ubrudził
ubrudziłaby,
by ubrudziła
ubrudziłoby,
by ubrudziło
ubrudziliby,
by ubrudzili
ubrudziłyby,
by ubrudziły
impersonal ubrudzono by
imperative 1st niech ubrudzę ubrudźmy
2nd ubrudź ubrudźcie
3rd niech ubrudzi niech ubrudzą
passive adjectival participle ubrudzony ubrudzona ubrudzone ubrudzeni ubrudzone
anterior adverbial participle ubrudziwszy
verbal noun ubrudzenie

Further reading

[edit]
  • ubrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubrudzić in Polish dictionaries at PWN