uchodzić z życiem

Polish

Etymology

Literally, “to get away with [one's] life”.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈxɔ.d͡ʑid͡ʑ ˈzʐɨ.t͡ɕɛm/
• Rhymes: -ɨt͡ɕɛm

Verb

uchodzić z życiem impf (perfective ujść z życiem)

1. (intransitive, idiomatic, literary) to get out alive, to escape with one's life

Conjugation

Conjugation of uchodzić z życiem: see uchodzić.

Further reading

• ktoś uchodzi z życiem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uchodzić z życiem in Polish dictionaries at PWN