uitbrakend

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Participle

[edit]

uitbrakend

  1. present participle of uitbraken

Declension

[edit]
Declension of uitbrakend
uninflected uitbrakend
inflected uitbrakende
positive
predicative/adverbial uitbrakend
uitbrakende
indefinite m./f. sing. uitbrakende
n. sing. uitbrakend
plural uitbrakende
definite uitbrakende
partitive uitbrakends