umówka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: umówką

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From umowa +‎ -ka. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /umɔːfka/
  • IPA(key): (15th CE) /umofka/

Noun

[edit]

umówka n

  1. (attested in Lesser Poland) excuse
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[1], Lesser Poland, page 39:
      [P]rzygadza syą, ysze porodzony s plemyenya slacheczskyego... wydawayą syą na lotrowstwo... a swą wolą bywayą zbyegowie s krolestwa naschego, a taką mayącz vmowka (occasionem habentes), wiele zlego w krolestwie poczynayą
      [[P]rzygadza się, iże porodzoni z plemienia ślachecskiego... wydawają się na łotrowstwo... a swą wolą bywają zbiegowie z krolestwa naszego, a taką mając umowkę (occasionem habentes,), wiele złego w krolestwie poczynają]
[edit]
adjective
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: umówka

References

[edit]

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish umówka. By surface analysis, umowa +‎ -ka.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈmuf.ka/
  • Rhymes: -ufka
  • Syllabification: u‧mów‧ka

Noun

[edit]

umówka f

  1. (obsolete) diminutive of umowa (arrangement)

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]

Further reading

[edit]