umoralnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ moralny +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.mɔˈral.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -alɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧mo‧ral‧nić

Verb

[edit]

umoralnić pf (imperfective umoralniać)

  1. (transitive) to edify (instruct or improve morally)

Conjugation

[edit]
Conjugation of umoralnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umoralnić
future tense 1st umoralnię umoralnimy
2nd umoralnisz umoralnicie
3rd umoralni umoralnią
impersonal umoralni się
past tense 1st umoralniłem,
-(e)m umoralnił
umoralniłam,
-(e)m umoralniła
umoralniłom,
-(e)m umoralniło
umoralniliśmy,
-(e)śmy umoralnili
umoralniłyśmy,
-(e)śmy umoralniły
2nd umoralniłeś,
-(e)ś umoralnił
umoralniłaś,
-(e)ś umoralniła
umoralniłoś,
-(e)ś umoralniło
umoralniliście,
-(e)ście umoralnili
umoralniłyście,
-(e)ście umoralniły
3rd umoralnił umoralniła umoralniło umoralnili umoralniły
impersonal umoralniono
conditional 1st umoralniłbym,
bym umoralnił
umoralniłabym,
bym umoralniła
umoralniłobym,
bym umoralniło
umoralnilibyśmy,
byśmy umoralnili
umoralniłybyśmy,
byśmy umoralniły
2nd umoralniłbyś,
byś umoralnił
umoralniłabyś,
byś umoralniła
umoralniłobyś,
byś umoralniło
umoralnilibyście,
byście umoralnili
umoralniłybyście,
byście umoralniły
3rd umoralniłby,
by umoralnił
umoralniłaby,
by umoralniła
umoralniłoby,
by umoralniło
umoralniliby,
by umoralnili
umoralniłyby,
by umoralniły
impersonal umoralniono by
imperative 1st niech umoralnię umoralnijmy
2nd umoralnij umoralnijcie
3rd niech umoralni niech umoralnią
passive adjectival participle umoralniony umoralniona umoralnione umoralnieni umoralnione
anterior adverbial participle umoralniwszy
verbal noun umoralnienie

Further reading

[edit]
  • umoralnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umoralnić in Polish dictionaries at PWN