uparty

Polish

Etymology

From uprzeć się +‎ -ty.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈpar.tɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -artɨ
• Syllabification: u‧par‧ty

Adjective

uparty (comparative bardziej uparty, superlative najbardziej uparty, derived adverb uparcie)

1. stubborn
2. obstinate, persistent

   Synonyms: uporczywy, (obsolete) uporny

Declension

Declension of uparty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	uparty		uparta	uparte	uparci	uparte
genitive	upartego		upartej	upartego	upartych
dative	upartemu		upartej	upartemu	upartym
accusative	upartego	uparty	upartą	uparte	upartych	uparte
instrumental	upartym		upartą	upartym	upartymi
locative	upartym		upartej	upartym	upartych

Derived terms

adjectives

• uparty jak muł
• uparty jak osioł

 

adverb

• na upartego

 

nouns

• uparciuch
• upartość

 

Related terms

noun

• upór

 

verbs

• upierać impf
• uprzeć pf

 

Descendants

• → Belarusian: упа́рты (upárty)
• → Vilamovian: upartik, upartiḱ

Further reading

• uparty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uparty in Polish dictionaries at PWN