verificăciune
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Noun[edit]
verificăciune f (plural verificăciuni)
- Obsolete form of verificație.
Declension[edit]
Declension of verificăciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) verificăciune | verificăciunea | (niște) verificăciuni | verificăciunile |
genitive/dative | (unei) verificăciuni | verificăciunii | (unor) verificăciuni | verificăciunilor |
vocative | verificăciune, verificăciuneo | verificăciunilor |
References[edit]
- verificăciune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN