wielić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *velě̀ti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vjɛlʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vjɛlʲit͡ɕ/

Verb

wielić impf (perfective powielić)

1. (transitive) to command, to order

   Synonym: przykazować

   • Pamiętaj, toć tobie wielę, by czcił świętą niedzielę.

     (please add an English translation of this quotation)

Related terms

verb

• wolić

 

noun

• wola