winąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

winąć impf

  1. (transitive, reflexive with się, archaic) Alternative form of wić

Conjugation

[edit]
Conjugation of winąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive winąć
future tense 1st winę winiemy
2nd winiesz winiecie
3rd winie winą
impersonal winie się
past tense 1st winąłem,
-(e)m winął
winęłam,
-(e)m winęła
winęłom,
-(e)m winęło
winęliśmy,
-(e)śmy winęli
winęłyśmy,
-(e)śmy winęły
2nd winąłeś,
-(e)ś winął
winęłaś,
-(e)ś winęła
winęłoś,
-(e)ś winęło
winęliście,
-(e)ście winęli
winęłyście,
-(e)ście winęły
3rd winął winęła winęło winęli winęły
impersonal winięto
conditional 1st winąłbym,
bym winął
winęłabym,
bym winęła
winęłobym,
bym winęło
winęlibyśmy,
byśmy winęli
winęłybyśmy,
byśmy winęły
2nd winąłbyś,
byś winął
winęłabyś,
byś winęła
winęłobyś,
byś winęło
winęlibyście,
byście winęli
winęłybyście,
byście winęły
3rd winąłby,
by winął
winęłaby,
by winęła
winęłoby,
by winęło
winęliby,
by winęli
winęłyby,
by winęły
impersonal winięto by
imperative 1st niech winę winijmy
2nd winij winijcie
3rd niech winie niech winą
anterior adverbial participle winąwszy
verbal noun winięcie

Derived terms

[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • winąć in Polish dictionaries at PWN