wiotchy

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vetъxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vjɔtxɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vjɔtxɨ/

Adjective

wiotchy

1. old; antique
   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 25, 22:

     Bødzecze gescz vzitki stare esz do dzewyøtego lata, asz syø y narodzi novego, bødzecze gescz wyotche (donec nova nascantur, edetis vetera)

     [Będziecie jeść użytki stare eż do dziewiątego lata, aż się i *narodzi *nowego, będziecie jeść wiotche (donec nova nascantur, edetis vetera)]

Related terms

verb

• wietszeć

 

Descendants

• Polish: wiotki

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(wiotki) wiotchy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

• M. Arcta Słownik Staropolski/Wiotchy on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl