współpracowniczka

See also: współpracowniczką

Polish

Etymology

From współpracownik +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.pra.t͡sɔvˈɲit͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: współ‧pra‧cow‧nicz‧ka

Noun

współpracowniczka f (male equivalent współpracownik)

1. female equivalent of współpracownik (“associate, collaborator”) (person who works with others towards a common goal)

   Synonym: partnerka

Declension

Declension of współpracowniczka

	singular	plural
nominative	współpracowniczka	współpracowniczki
genitive	współpracowniczki	współpracowniczek
dative	współpracowniczce	współpracowniczkom
accusative	współpracowniczkę	współpracowniczki
instrumental	współpracowniczką	współpracowniczkami
locative	współpracowniczce	współpracowniczkach
vocative	współpracowniczko	współpracowniczki

Related terms

noun

• współpraca

 

verb

• współpracować

 

Further reading

• współpracowniczka in Polish dictionaries at PWN