wspomożyciel

Polish

Etymology

From wspomóc +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspɔ.mɔˈʐɨ.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
• Syllabification: wspo‧mo‧ży‧ciel

Noun

wspomożyciel m pers (female equivalent wspomożycielka)

1. supporter, helper, donor, paraclete (one who helps others, especially through material aid)

Declension

Declension of wspomożyciel

	singular	plural
nominative	wspomożyciel	wspomożyciele
genitive	wspomożyciela	wspomożycieli
dative	wspomożycielowi	wspomożycielom
accusative	wspomożyciela	wspomożycieli
instrumental	wspomożycielem	wspomożycielami
locative	wspomożycielu	wspomożycielach
vocative	wspomożycielu	wspomożyciele

Related terms

noun

• wspomożenie

 

verbs

• wspomagać
• wspomóc

 

Further reading

• wspomożyciel in Polish dictionaries at PWN