wypowiedny

Old Polish

Etymology

From wypowiedzieć +‎ -ny. Compare Polish wypowiedni. First attested in 1435.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨpɔvjɛdnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨpɔvjɛdnɨ/

Adjective

wypowiedny

1. expelled, outcast
   • 1435, Hymn Salve Regina (Zdrowa krolewno miłosierdzia), number 3:

     K tobie wolamy, wipowiedny synowe Ewy

     [K Tobie wołamy, wypowiedni synowie Ewy]

Related terms

nouns

• wypowiedacz
• wypowiednik
• wypowiedzenie

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wypowiedzieć pf, wypowiadać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wypowiedny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

From wypowiedzieć +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.pɔˈvjɛd.nɨ/
• Rhymes: -ɛdnɨ
• Syllabification: wy‧po‧wied‧ny

Adjective

wypowiedny (not comparable, no derived adverb)

1. Obsolete form of wypowiedni.

Declension

Declension of wypowiedny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wypowiedny		wypowiedna	wypowiedne	wypowiedni	wypowiedne
genitive	wypowiednego		wypowiednej	wypowiednego	wypowiednych
dative	wypowiednemu		wypowiednej	wypowiednemu	wypowiednym
accusative	wypowiednego	wypowiedny	wypowiedną	wypowiedne	wypowiednych	wypowiedne
instrumental	wypowiednym		wypowiedną	wypowiednym	wypowiednymi
locative	wypowiednym		wypowiednej	wypowiednym	wypowiednych