wyprowadzenie

Polish

Etymology

From wyprowadzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.prɔ.vaˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧pro‧wa‧dze‧nie

Noun

wyprowadzenie n

1. (singular only) verbal noun of wyprowadzić
2. (electronics) connection, pin, terminal (design feature of a device that facilitates access to a signal)
3. (mathematics) derivation (process by which a given formula was obtained)

Declension

Declension of wyprowadzenie

	singular	plural
nominative	wyprowadzenie	wyprowadzenia
genitive	wyprowadzenia	wyprowadzeń
dative	wyprowadzeniu	wyprowadzeniom
accusative	wyprowadzenie	wyprowadzenia
instrumental	wyprowadzeniem	wyprowadzeniami
locative	wyprowadzeniu	wyprowadzeniach
vocative	wyprowadzenie	wyprowadzenia

Related terms

noun

• wyprowadzka

 

verbs

• wyprowadzać impf
• wyprowadzić pf

 

Further reading

• wyprowadzenie in Polish dictionaries at PWN