yönelme
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Noun[edit]
yönelme (definite accusative yönelmeyi, plural yönelmeler)
- verbal noun of yönelmek
- orienting, formatting
- (grammar, by extension) dative case
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yönelme | |
Definite accusative | yönelmeyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | yönelme | yönelmeler |
Definite accusative | yönelmeyi | yönelmeleri |
Dative | yönelmeye | yönelmelere |
Locative | yönelmede | yönelmelerde |
Ablative | yönelmeden | yönelmelerden |
Genitive | yönelmenin | yönelmelerin |
Synonyms[edit]
- (orienting, formatting): yönelim, yöneliş
- (dative case): yönelme hâli/hali, yönelme durumu, -e hâli