yfirtaka

Icelandic

Etymology

From yfir (“over”) +‎ taka (“to take”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɪːvɪrˌtʰaːka/

Verb

yfirtaka (strong verb, third-person singular past indicative yfirtók, third-person plural past indicative yfirtóku, supine yfirtekið)

1. (transitive, with accusative) to take over

Conjugation

yfirtaka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að yfirtaka
supine (sagnbót)		yfirtekið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		yfirtakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég yfirtek	við yfirtökum	present (nútíð)	ég yfirtaki	við yfirtökum
	þú yfirtekur	þið yfirtakið		þú yfirtakir	þið yfirtakið
	hann, hún, það yfirtekur	þeir, þær, þau yfirtaka		hann, hún, það yfirtaki	þeir, þær, þau yfirtaki
past (þátíð)	ég yfirtók	við yfirtókum	past (þátíð)	ég yfirtæki	við yfirtækjum
	þú yfirtókst	þið yfirtókuð		þú yfirtækir	þið yfirtækjuð
	hann, hún, það yfirtók	þeir, þær, þau yfirtóku		hann, hún, það yfirtæki	þeir, þær, þau yfirtækju
imperative (boðháttur)	yfirtak (þú)	yfirtakið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	yfirtaktu	yfirtakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

yfirtekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	yfirtekinn	yfirtekin	yfirtekið		yfirteknir	yfirteknar	yfirtekin
accusative (þolfall)	yfirtekinn	yfirtekna	yfirtekið		yfirtekna	yfirteknar	yfirtekin
dative (þágufall)	yfirteknum	yfirtekinni	yfirteknu		yfirteknum	yfirteknum	yfirteknum
genitive (eignarfall)	yfirtekins	yfirtekinnar	yfirtekins		yfirtekinna	yfirtekinna	yfirtekinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	yfirtekni	yfirtekna	yfirtekna		yfirteknu	yfirteknu	yfirteknu
accusative (þolfall)	yfirtekna	yfirteknu	yfirtekna		yfirteknu	yfirteknu	yfirteknu
dative (þágufall)	yfirtekna	yfirteknu	yfirtekna		yfirteknu	yfirteknu	yfirteknu
genitive (eignarfall)	yfirtekna	yfirteknu	yfirtekna		yfirteknu	yfirteknu	yfirteknu

Related terms

• yfirtak

Noun

yfirtaka f (genitive singular yfirtöku, nominative plural yfirtökur)

1. takeover

Declension

declension of yfirtaka

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	yfirtaka	yfirtakan	yfirtökur	yfirtökurnar
accusative	yfirtöku	yfirtökuna	yfirtökur	yfirtökurnar
dative	yfirtöku	yfirtökunni	yfirtökum	yfirtökunum
genitive	yfirtöku	yfirtökunnar	yfirtaka	yfirtakanna

Old Norse

Alternative forms

• taka yfir

Etymology

From yfir- +‎ taka.

Verb

yfirtaka (singular past indicative yfirtók, plural past indicative yfirtóku, past participle yfirtekinn)

1. Alternative form of taka yfir

Conjugation

Conjugation of yfirtaka — active (strong class 6)

infinitive	yfirtaka
present participle	yfirtakandi
past participle	yfirtekinn
indicative	present	past
1st-person singular	yfirtek	yfirtók
2nd-person singular	yfirtekr	yfirtókt
3rd-person singular	yfirtekr	yfirtók
1st-person plural	yfirtǫkum	yfirtókum
2nd-person plural	yfirtakið	yfirtókuð
3rd-person plural	yfirtaka	yfirtóku
subjunctive	present	past
1st-person singular	yfirtaka	yfirtœka
2nd-person singular	yfirtakir	yfirtœkir
3rd-person singular	yfirtaki	yfirtœki
1st-person plural	yfirtakim	yfirtœkim
2nd-person plural	yfirtakið	yfirtœkið
3rd-person plural	yfirtaki	yfirtœki
imperative	present
2nd-person singular	yfirtak
1st-person plural	yfirtǫkum
2nd-person plural	yfirtakið

Conjugation of yfirtaka — mediopassive (strong class 6)

infinitive	yfirtakask
present participle	yfirtakandisk
past participle	yfirtekizk
indicative	present	past
1st-person singular	yfirtǫkumk	yfirtókumk
2nd-person singular	yfirteksk	yfirtókzk
3rd-person singular	yfirteksk	yfirtóksk
1st-person plural	yfirtǫkumsk	yfirtókumsk
2nd-person plural	yfirtakizk	yfirtókuzk
3rd-person plural	yfirtakask	yfirtókusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	yfirtǫkumk	yfirtœkumk
2nd-person singular	yfirtakisk	yfirtœkisk
3rd-person singular	yfirtakisk	yfirtœkisk
1st-person plural	yfirtakimsk	yfirtœkimsk
2nd-person plural	yfirtakizk	yfirtœkizk
3rd-person plural	yfirtakisk	yfirtœkisk
imperative	present
2nd-person singular	yfirtaksk
1st-person plural	yfirtǫkumsk
2nd-person plural	yfirtakizk

References

• “yfirtaka”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press