zaprzaniec

Polish

Etymology

From zaprzeć +‎ -aniec.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpʂa.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛt͡s
• Syllabification: za‧prza‧niec

Noun

zaprzaniec m pers

1. (archaic) traitor, turncoat

   Synonyms: zdrajca, odstępca, sprzedawczyk

Declension

Declension of zaprzaniec

	singular	plural
nominative	zaprzaniec	zaprzańcy/zaprzańce (deprecative)
genitive	zaprzańca	zaprzańców
dative	zaprzańcowi	zaprzańcom
accusative	zaprzańca	zaprzańców
instrumental	zaprzańcem	zaprzańcami
locative	zaprzańcu	zaprzańcach
vocative	zaprzańcze	zaprzańcy

Related terms

adjective

• zaprzańczy

 

nouns

• zaparcie
• zaprzaństwo

 

verbs

• zapierać
• zaprzeć

 

Further reading

• zaprzaniec in Polish dictionaries at PWN