zwartepieten

See also: Zwarte Pieten

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌzʋɑr.təˈpi.tə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: zwar‧te‧pie‧ten

Etymology 1

From zwartepiet +‎ -en.

Verb

zwartepieten

1. (figurative) to pass the buck, to assign blame to each other
2. (card games) to play a certain card game similar to old maid

Inflection

Conjugation of zwartepieten (weak)
infinitive	zwartepieten
past singular	zwartepiette
past participle	gezwartepiet
infinitive	zwartepieten
gerund	zwartepieten n
	present tense	past tense
1st person singular	zwartepiet	zwartepiette
2nd person sing. (jij)	zwartepiet	zwartepiette
2nd person sing. (u)	zwartepiet	zwartepiette
2nd person sing. (gij)	zwartepiet	zwartepiette
3rd person singular	zwartepiet	zwartepiette
plural	zwartepieten	zwartepietten
subjunctive sing.1	zwartepiete	zwartepiette
subjunctive plur.1	zwartepieten	zwartepietten
imperative sing.	zwartepiet
imperative plur.1	zwartepiet
participles	zwartepietend	gezwartepiet
1) Archaic.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

zwartepieten

1. plural of zwartepiet