zwierzchnictwo
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From zwierzchnik + -ctwo.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
zwierzchnictwo n
- authority, headship (the power to enforce rules or give orders)
- Synonym: zwierzchność
- authority (persons, regarded collectively, who occupy official positions of power to enforce rules)
- Synonym: kierownictwo
Declension[edit]
Declension of zwierzchnictwo
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zwierzchnictwo | zwierzchnictwa |
genitive | zwierzchnictwa | zwierzchnictw |
dative | zwierzchnictwu | zwierzchnictwom |
accusative | zwierzchnictwo | zwierzchnictwa |
instrumental | zwierzchnictwem | zwierzchnictwami |
locative | zwierzchnictwie | zwierzchnictwach |
vocative | zwierzchnictwo | zwierzchnictwa |
Related terms[edit]
adjectives
noun
verb
Further reading[edit]
- zwierzchnictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwierzchnictwo in Polish dictionaries at PWN